Regeerakkoord van 9 oktober 2014

Plan van aanpak hervorming ziekenhuisfinanciering:

De patiëntenpopulatie die ziekenhuiszorg krijgt wordt,
conceptueel, opgesplitst in een beperkt aantal clusters, die
qua financiering op een homogene manier kunnen
benaderd worden. Er wordt, als eerste benadering, een
clustering voorzien in drie groepen:
– Laagcomplexe, standaardiseerbare routinezorg
– Middelmatig complexe zorg, die vrij standaardiseerbaar
is, maar minder dan de laagvariabele zorg
– Hoogcomplexe weinig-tot-niet standaardiseerbare zorg

Kenmerken van de cluster laagvariabele zorg zijn:

• goed voorspelbaar
• varieert weinig tussen de patiënten onderling
• prijs wordt vooraf vastgelegd en onafhankelijk van het reële zorgproces voor de individuele patiënt.

De wet van 19 juli 2018 formaliseert het principe van de nieuwe financiering van zorg die als laagvariabel wordt beschouwd.